Modlitwa Błagalna o uposzenie łask
W pokorze upadam przed Twoim nieskończonym majestatem, Boże, i błagam Cię z całą ufnością i serdecznością o pomoc w mojej teraźniejszej potrzebie. Wyznaję z całej duszy, że Ty Panie jesteś Dawcą wszystkiego, jesteś Bogiem żywych i umarłych, wszystkim mądrze rozporządzasz. Wierzę, że wysłuchujesz modlitwy sług Twoich, ilekroć do Ciebie z wiarą i ufnością się udadzą. Wsparty Twoją Boską i niezawodną obietnicą, przychodzę dziś do Ciebie.
Boże, jedynie dobry i łaskawy, spraw to przez nieskończone zasługi męki i śmierci Jezusa Chrystusa, Syna Twego, przez przyczynę Niepokalanej Maryi Dziewicy i wszystkich Świętych, a szczególnie za przyczyną św. Szymona z Lipnicy, abym dostąpił łaski, o którą proszę……………………….
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu….
Św. Szymonie, który kochałeś Boga i ludzi prawdziwą miłością służąc im bez granic, wspieraj wszystkich, którzy się do Ciebie uciekają i wypraszaj u Boga to, o co Cię z ufnością prosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Modlitwa za chorego w rodzinie
Święty Szymonie z Lipnicy, cudowny Lekarzu chorych. Ty wielu chorym przywracasz zdrowie i siły do pełnienia codziennych obowiązków. Spójrz na członka mojej rodziny N., który zachorował. Wejrzyj na jego duchowe i cielesne cierpienia. Ty nie zapominasz o cierpiących, wspieraj również N., w tych ciężkich dla niego chwilach. Daj mu silę i wiarę, by z pokorą je znosił.
Święty Szymonie pozwól mu doznać Twojej pomocy i jeśli taka będzie wola Boża, wyproś dla niego łaskę wyzdrowienia. Przywróć mu zdrowie, o które z wiarą i ufnością pokornie proszę. Amen.
Święty Szymonie, Opiekunie chorych módl się za nami.
Św. Szymon z Lipnicy (ur. między 1438 a 1440 w Lipnicy, zm. 18 lipca 1482 w Krakowie) – polski święty Kościoła katolickiego, prezbiter, kapłan z franciszkańskiego Zakonu Braci Mniejszych (OFM) – oo. Bernardynów.
Rodzice św. Szymona, Anna i Grzegorz, mimo iż nie byli zamożni, starali się zapewnić mu jak najlepsze wychowanie. W 1454 r. Szymon rozpoczął, a w 1457 ukończył wydział nauk wyzwolonych na studiach uniwersyteckich na Akademii Krakowskiej, uzyskując tytuł bakałarza.
8 września 1453 r. św. Jan Kapistran założył w Krakowie pierwszy w Polsce klasztor Obserwantów pw. św. Bernardyna ze Sieny. Prawdopodobnie pod wpływem jego żarliwych kazań św. Szymon w 1457 r. wstąpił, podobnie jak wielu innych młodych ludzi w tamtym okresie, do zakonu bernardynów. Po odbyciu nowicjatu pod kierunkiem o. Krzysztofa z Varese złożył w 1458 r. pierwsze śluby zakonne.
Po ukończeniu studiów teologicznych Szymon otrzymał ok. 1460/1462 święcenia kapłańskie. Najpierw pełnił posługę jako przełożony tarnowskiego konwentu. Następnie przeniósł się na Stradom do Krakowa, gdzie poświęcił się głoszeniu kazań, znanych z jasności i mądrości. Podobnie jak św. Bernardyn ze Sieny i św. Jan Kapistran, o. Szymon szerzył nabożeństwo do Imienia Jezus, nawracając licznych grzeszników. W 1463 r., jako pierwszy wśród Braci Mniejszych, został kaznodzieją zakonnym i katedralnym na Wawelu w Krakowie – z tego powodu nadano mu tytuł praedicator ferventissimus. W życiu zakonnym odznaczał się surowością życia. Bardzo czcił Najświętszy Sakrament i Matkę Bożą oraz Imię Jezus.
Chcąc oddać cześć św. Bernardynowi ze Sieny, 17 maja 1472 wraz z kilkoma współbraćmi z Polski przybył do L’Aquila, by wziąć udział w uroczystości przeniesienia jego relikwii do nowej świątyni zbudowanej ku jego czci.
W 1478 ponownie przybył do Italii z okazji kapituły generalnej w Pawii. Nawiedził wówczas groby św. Apostołów Piotra i Pawła w Rzymie. Następnie udał się w pielgrzymkę pokutną do Ziemi Świętej.
Od lipca 1482 r. do 6 stycznia 1483 r. Kraków dotknięty był epidemią cholery. Wówczas franciszkańscy zakonnicy z klasztoru bernardynów, a wśród nich św. Szymon, niestrudzenie otaczali chorych opieką. Ojciec Szymon gorliwie opiekował się chorymi i udzielał sakramentów. Wkrótce sam zachorował. Z pokorą znosząc cierpienia choroby, przy końcu życia wyraził pragnienie, aby pochowano go pod progiem kościoła, tak by wszyscy po nim deptali.
W szóstym dniu choroby, 18 lipca 1482 r., umarł spokojnie z oczyma utkwionymi w Krzyżu. Po śmierci Szymona odnotowano ponad 370 cudownych uzdrowień i łask przypisywanych jego wstawiennictwu; grób świętego odwiedzali liczni pielgrzymi. Jego relikwie znajdują się do dziś w krakowskim kościele Bernardynów na Stradomiu pod Wawelem
Data urodzenia – między 1438 a 1440 r., Lipnica (obecnie Lipnica Murowana)
Data śmierci – 18 lipca 1482 r., Kraków
Kościół/wyznanie – rzymsko-katolicki
Data beatyfikacji – 24 lutego 1685 r., Rzym, przez Innocentego XI (aprobata kultu)
Data kanonizacji – 3 czerwca 2007 r., Plac Świętego Piotra, Rzym, przez Benedykta XVI
Wspomnienie – 18 lipca
Patron Krakowa, studentów