Wielki Czwartek – Msza Wieczerzy Pańskiej

Mszę Wieczerzy Pańskiej, odprawianą ku pamięci ostatniej wieczerzy Jezus Chrystusa z uczniami, rozpoczęła uroczysta procesja wejściowa pod przewodnictwem głównego celebransa ks. proboszcza Kazimierza Skorulskiego, któremy towarzyszyli nasi wikariusze ks. Marek Bielawski i ks. Mirosław Karnacewicz oraz wieloletni przyjaciel naszej parafii ks. Jerzy Kraśnicki. Asystę liturgiczną tworzyła mieszanka doświadczenia i młodości w składzie:Konrad Mariański – turyferariuszRafał Piekutowski – nawikulariuszPaweł Pezowicz – akolitaKrzystof Dąbrowski – akolitaRafał Wróbel – krucyferariuszSebastian Jarząbski – służba ołtarzaRadosław Wejda – ceremoniarz W liturgii słowa przytoczono fragment dobrej nowiny obrazujący krok po kroku chwile Jezusa i dwunastu podczas tradycyjnej żydowskiej wieczerzy paschalnej. Mowa jest w nim m. in. o obmyciu nóg jakiego dokonał nasz Pan swoim uczniom, zapowiedzi zdrady ale najważniejszym faktem jaki się w tamtym momencie dokonał było ustanowienie sakramentów Eucharystii i kapłaństwa dlatego w liturgii Wielkiego Czwartku skupiamy się głownie na tajemnicy Eucharystii oraz mamy najdogodniejszy dzień w roku liturgicznym aby podziękować naszym kapłanom za codzienną posługę duszpasterską.Zanim to jednak nastąpiło dokonał się obrzęd obmycia nóg dwunastu dojrzałym mężczyznom wybranym specjalnie na tę okazję. Obrzędu dokonał ks. proboszcz w asyście ceremoniarza. Wierni w tym czasie śpiewali pieśń „Gdzie miłość wzajemna…”.Kulminacyjnym punktem liturgii była procesja przeniesienia Najświętszego Sakramentu z ołtarza głównego do ołtarza przeniesienia. W naszej świątyni znajduje się on w kaplicy obrazu MB z góry Karmel. Procesji towarzyszył śpiew hymn autorstwa św. Tomasza z Akwinu „Sław języku tajemnica” w wersji a capella. Jedyny akompaniament jaki dało się usłyszeć to rytmiczne stukanie kołatek (od Gloria w Wielki Czwartek aż po Gloria w Wielką Sobotę milkną wszystkie dzwony i organy ). Po umieszczeniu puszek z Najświętszym Sakramentem w tabernakulum ołtarza przeniesienia nastąpiła krótka adoracja w pełnej ciszy po czym wierni rozeszli się do domów.